Перевод: с польского на немецкий

с немецкого на польский

posuwać naprzód

См. также в других словарях:

  • naprzód — 1. «przed siebie, w przód, do przodu; na czele, na przedzie, przed innymi» Pobiec naprzód. Posuwać się, iść naprzód. Naprzód marsz! ∆ mors. Cała naprzód «komenda dla maszynowni oznaczająca, że maszyny mają pracować całą swą mocą» ◊ Wielki,… …   Słownik języka polskiego

  • posuwać się — Posunąć się (w latach) «stać się starym, starszym; postarzeć się»: To niesłychane, jak się od tego czasu posunęła, zdaje się, że z trudem cię rozpoznała! K. Jedliński, Nie dać się. Dziwne, jak czasem zupełnie nagle odczuwa się, że człowiek… …   Słownik frazeologiczny

  • taczać — ndk I, taczaćam, taczaćasz, taczaćają, taczaćaj, taczaćał, taczaćany 1. «tocząc posuwać naprzód; turlać, kulać» Taczać kulę, obręcz. 2. «tarzać w czymś, przewracać po czymś» Taczać kotlety w bułce. taczać się 1. «turlać się, tarzać się» Taczać… …   Słownik języka polskiego

  • popychać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, popychaćam, popychaća, popychaćają, popychaćany {{/stl 8}}– popchnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, popychaćnę, popychaćnie, popychaćnij, popychaćnął, popychaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • taczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, taczaćam, taczaća, taczaćają, taczaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o wielu podmiotach lub wielu przypadkach: posuwać naprzód, tocząc : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieci taczały… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • posunąć — dk Vb, posunąćnę, posunąćniesz, posunąćsuń, posunąćnął, posunąćnęła, posunąćnęli, posunąćnięty posuwać ndk I, posunąćam, posunąćasz, posunąćają, posunąćaj, posunąćał, posunąćany 1. «ruszyć coś z miejsca, przesunąć do przodu, w jakimś kierunku;… …   Słownik języka polskiego

  • krok — m III, D. u, N. krokkiem; lm M. i 1. «ruch wykonywany przy chodzeniu, polegający na uniesieniu i postawieniu nogi, stąpnięcie; długość drogi o jaką przesuwa się idący za każdym stąpnięciem; w lp także: stąpanie, kroczenie, kroki» Krok defiladowy …   Słownik języka polskiego

  • biec — a. biegnąć ndk Vc, biegnę, biegniesz, biegnij, biegł 1. «posuwać się naprzód za pomocą szybkich ruchów nóg, szybkich skoków» Biec długimi susami, szybko. Konie biegły galopem, kłusem, truchtem. Biec na dystansie stu metrów a. na sto metrów, środ …   Słownik języka polskiego

  • iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

  • pełzać — ndk I, pełzaćam, pełzaćasz, pełzaćają, pełzaćaj, pełzaćał 1. «o płazach, gadach, owadach itp.: poruszać się, posuwać się, zwykle powoli, po jakiejś powierzchni ruchem całego ciała nie mającego nóg; posuwać się naprzód na krótkich nogach; czołgać… …   Słownik języka polskiego

  • pchać — ndk I, pcham, pchasz, pchają, pchaj, pchał, pchany pchnąć dk Va, pchnę, pchniesz, pchnij, pchnął, pchnęła, pchnęli, pchnięty, pchnąwszy 1. «posuwać coś, rzadziej kogoś przed sobą; napierając na coś przesuwać» Pchać taczki, wózek. Pchnąć drzwi.… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»